Zoals in de serie "Ons Voedsel" is getoond (met "Ons voedsel (13)" als samenvatting) is ons industriele agrarische systeem tot op het bot verziekt, en heeft het een vernietigend effect op onze planeet. Onderstaande afbeelding laat hier een goede visuele samenvatting van zien. Het systeem als geheel leidt tot vernietiging van vruchtbare bodems, versterkt ongelijkheid, leidt tot ongelijke voedselverdeling (verspilling en tekort), is kwetsbaar bij een pandemie, is zeer vatbaar voor uitbuiting van werknemers, draagt sterk bij aan de klimaatverandering. Kortom, vooral heel veel negatieve effecten wat niet houdbaar is. Daarom moet het anders.
Het start met snappen van het systeem
De basis voor het bereiken van deze omschakeling ligt in een goed doordacht ontwerp van het nieuwe regeneratieve systeem met een focus op de lokale markt (zie hiervoor ook het proefschrift van Daniel Wahl). Allereerst: Growing with nature: Snappen hoe een natuurlijke en biofysische systeem op de betreffende plek werkt, en dit weten in te zetten in een voedsel producerend ecosysteem, dus niet tegen de natuur en het landschap werken (zodat allerlei inputs nodig zijn), maar samen werken met het landschap de natuur (zodat de natuur voor jou werkt). Elke plek is dus anders!
Een goed ontworpen voedselproductie-ecosysteem zal de verbanden en afhankelijkheden maximaliseren tussen planten onderling, maar ook tussen de planten, het bodemleven en dieren, om een zo groot mogelijke diversiteit en stabiliteit te krijgen wat op de lange termijn voor een zo groot mogelijke opbrengst zorgt (meerlaagse polycultuur i.p.v. monocultuur).
De switch van een (uniforme) monocultuur naar (overal verschillende) polycultuur vereist een paradigma shift van efficient (hoe kun je in een zo groot mogelijk gebied een zo hoog mogelijke opbrengst per ha met 1 keer oogsten bereiken) naar effectief (hoe kun je zo veel mogelijk gewassen met zo weinig mogelijk inputs eten produceren waarbij je ook in een gezond systeem werkt en een boterham verdient) - zie voor meer over deze paradigma shift deze blog.
In een polycultuur krijg je per gewas een minder grote opbrengst per ha, maar omdat je meer gewassen op die hectare verbouwd, krijg je een grotere totale opbrengst per hectare (voor meer informatie hierover check land equivalent ratio).
Indien je de verschillende gewassen apart transporteert voor verwerking (bijvoorbeeld omdat je voor meer dan alleen de lokale markt produceert), is het waarschijnlijk dat er een toename van de logistieke bewegingen optreedt (wat belangrijk is voor het kostenplaatje), daarom is een focus op de lokale markt nuttig.
Conclusie
Kortom: planning van een regeneratief systeem start met kijken hoe de wens van de landeigenaar past in het landschap. Hoe beter het ontworpen systeem past in het land/landschap/biofysische systeem, hoe beter de vegetatie groeit, hoe meer het opbrengt, hoe minder werk je eraan hebt en hoe minder ziektes je hebt.
Snappen wat de bodem nodig heeft (de bodem is de basis van wat erboven groeit), hoe het natuurlijke en biofysische systeem ter plaatse werken en slim gebruik maken van de eigenschappen van de gebruikte planten, maakt daardoor dat de natuur het werk voor jou doet, zodat minder inputs nodig zijn. Dit resulteert erin dat systemen worden ontworpen die positieve gevolgen hebben voor zowel het ecosysteem, voor de landbewerker, voor de lokale bevolking, maar ook voor de hele planeet.
|
| Bron: https://www.facebook.com/photo?fbid=10221112309462382&set=a.2308852965794 |
Het start met snappen van het systeem
De basis voor het bereiken van deze omschakeling ligt in een goed doordacht ontwerp van het nieuwe regeneratieve systeem met een focus op de lokale markt (zie hiervoor ook het proefschrift van Daniel Wahl). Allereerst: Growing with nature: Snappen hoe een natuurlijke en biofysische systeem op de betreffende plek werkt, en dit weten in te zetten in een voedsel producerend ecosysteem, dus niet tegen de natuur en het landschap werken (zodat allerlei inputs nodig zijn), maar samen werken met het landschap de natuur (zodat de natuur voor jou werkt). Elke plek is dus anders!
|
| Bron: https://medium.com/age-of-awareness/sustainability-is-not-enough-we-need-regenerative-cultures-4abb3c78e68b |
Een goed ontworpen voedselproductie-ecosysteem zal de verbanden en afhankelijkheden maximaliseren tussen planten onderling, maar ook tussen de planten, het bodemleven en dieren, om een zo groot mogelijke diversiteit en stabiliteit te krijgen wat op de lange termijn voor een zo groot mogelijke opbrengst zorgt (meerlaagse polycultuur i.p.v. monocultuur).
|
| Bron: https://www.facebook.com/geofflawtononline/posts/1057531641100033 |
De switch van een (uniforme) monocultuur naar (overal verschillende) polycultuur vereist een paradigma shift van efficient (hoe kun je in een zo groot mogelijk gebied een zo hoog mogelijke opbrengst per ha met 1 keer oogsten bereiken) naar effectief (hoe kun je zo veel mogelijk gewassen met zo weinig mogelijk inputs eten produceren waarbij je ook in een gezond systeem werkt en een boterham verdient) - zie voor meer over deze paradigma shift deze blog.
In een polycultuur krijg je per gewas een minder grote opbrengst per ha, maar omdat je meer gewassen op die hectare verbouwd, krijg je een grotere totale opbrengst per hectare (voor meer informatie hierover check land equivalent ratio).
|
| Bron: https://www.nourishscotland.org/climate-change-bill-blog-3-agroforestry-scotland/ |
Indien je de verschillende gewassen apart transporteert voor verwerking (bijvoorbeeld omdat je voor meer dan alleen de lokale markt produceert), is het waarschijnlijk dat er een toename van de logistieke bewegingen optreedt (wat belangrijk is voor het kostenplaatje), daarom is een focus op de lokale markt nuttig.
Conclusie
Kortom: planning van een regeneratief systeem start met kijken hoe de wens van de landeigenaar past in het landschap. Hoe beter het ontworpen systeem past in het land/landschap/biofysische systeem, hoe beter de vegetatie groeit, hoe meer het opbrengt, hoe minder werk je eraan hebt en hoe minder ziektes je hebt.Snappen wat de bodem nodig heeft (de bodem is de basis van wat erboven groeit), hoe het natuurlijke en biofysische systeem ter plaatse werken en slim gebruik maken van de eigenschappen van de gebruikte planten, maakt daardoor dat de natuur het werk voor jou doet, zodat minder inputs nodig zijn. Dit resulteert erin dat systemen worden ontworpen die positieve gevolgen hebben voor zowel het ecosysteem, voor de landbewerker, voor de lokale bevolking, maar ook voor de hele planeet.
|
| Bron:https://www.facebook.com/photo.php?fbid=3029703097261967&set=p.3029703097261967&type=3 |
Bronnen:
- https://www.academia.edu/25460177/Designing_Regenerative_Cultures- https://www.agroforestry.org/the-overstory/247-overstory-18-designing-resource-systems
- https://www.facebook.com/geofflawtononline/posts/1057531641100033
- https://www.facebook.com/photo?fbid=10221112309462382&set=a.2308852965794
- https://www.facebook.com/photo.php?fbid=3029703097261967&set=p.3029703097261967&type=3
- https://medium.com/age-of-awareness/sustainability-is-not-enough-we-need-regenerative-cultures-4abb3c78e68b
- https://www.nourishscotland.org/climate-change-bill-blog-3-agroforestry-scotland/
- https://en.wikipedia.org/wiki/Land_equivalent_ratio
Geen opmerkingen:
Een reactie posten