31 augustus 2008

Individualisme, decadentie, intolerantie en defensie

Ja,wat hebben deze 4 termen nu weer met elkaar te maken... Heel veel! Het Nederlandse leger kan geen mensen krijgen en krijgt bovendien meer kritiek naarmate er meer mensen in krijgsgebieden sneuvelen. En dat is te wijten aan een doorgeschoten individualisme, de decadentie van onze maatschappij en een toenemende intolerantie. Individualisme Sinds het einde van de middeleeuwen is in West-Europa het individu steeds meer op de voorgrond komen te staan. De geschiedenis vertelt ons wie hoe heette, en dat niet alleen van de grote leiders, maar ook van de gewone man. Met individualisme is op zich niks mis, het is goed dat iedereen kan kiezen voor het beroep dat die zelf wil uitoefenen, het is goed dat mensen zelf mogen kiezen met wie ze willen trouwen (al hoewel je daar nog wel een boom over kunt opzetten, sommige mensen zijn er heilig van overtuigd dat je met een goede uithuwelijking gelukkiger wordt…). Het gaat alleen mis als het individu boven het collectief wordt verheven, als het individu belangrijker wordt dan het collectief, als het individu zelfs probeert het collectief zijn wil op te leggen. We leven nog altijd in een samenleving en een samenleving kan alleen bestaan bij de gratie van het opgeven van individuele vrijheid. Decadentie, intolerantie en individualisme In de post-modernistische tijd is de ontplooiing van het individu het allerbelangrijkste geworden, en het collectief staat zelfs in dienst van de ontplooiing van het individu. Het collectief (= tegenwoordig vooral de overheid) moet alle randvoorwaarden scheppen zodat het individu zichzelf maximaal kan ontplooien. Elk individu moet zichzelf maximaal kunnen ontplooien en laat geen individu daar geen gehoor aan geven! Neem bijvoorbeeld het proefballonnetje van PvdA-er Sharon Dijksma, de niet-werkende vrouw moet haar studiekosten terugbetalen. Het is een proefballonnetje, maar alleen al het feit dat dit proefballonnetje is opgelaten, zegt dat er in de politiek dus mensen rond lopen die vinden dat de maatschappij alleen geld mag steken aan mensen die zich maximaal als individu ontplooien. Mensen die ervoor kiezen om zich aan het collectief te wijden en hiermee de samenleving een dienst te bewijzen (bijvoorbeeld door er te zijn voor de kinderen) moeten het geld dat de maatschappij in hun heeft geïnvesteerd terugbetalen… Over intolerantie gesproken... Individualisme, decadentie, intolerantie en defensie Defensie heeft zeer veel vacatures, en het aantal loopt alleen maar op. De reden? De Nederlandse jeugd kiest geen opleidingen meer waar je hard voor moet leren (techniek, een sector waar defensie zeer veel vacatures in heeft), maar gaat voor de opleidingen waar je het meeste zou kunnen gaan verdienen (management, economie, communicatie, reclame). Waarom zou je in zo'n samenleving nog soldaat worden? De gouden moraal van een soldaat is immers “Totdat je weet dat je toch zult sterven, kun je niet fatsoenlijk vechten, dat mag extreem zijn, maar dat is de gouden standaard”* Soldaat wordt je dus alleen als je ook wilt sterven. En in onze - op het decadente af - geïndividualiseerde maatschappij wil niemand dat meer. Niemand wil meer sterven voor het collectief. Het collectief eist zelfs dat geen individu meer sterft voor het collectief. Zie immers alle protesten die in West-Europa losbarsten op het moment dat er een VN-soldaat of NAVO-soldaat sterft in het veld. Daar wordt echter wel een strijd gestreden die grote gevolgen voor ons zal hebben als we em verliezen. En als dat gebeurt vrees ik het ergste voor onze samenleving. Want een geïndividualiseerde decadente maatschappij - waar niemand meer wil sterven voor het collectief - die in oorlog komt met een collectieve maatschappij / netwerk - waar velen willen strijden en sneuvelen voor de goede zaak - is gedoemd ten onder te gaan! *geciteerd uit Robert D. Kaplan, “Voorbij de grenzen van het Amerikaanse imperium”. Overigens een absolute aanrader!