Zoals ik in de eerste reeks blogs over voedsel heb laten zien, leunt het huidige wereldwijde systeem van landbouw sterk op externe inputs; inputs die schaarser worden, zoals externe energiebronnen, water, zaaigoed, kunstmest en pesticiden. Daarnaast is er een grote handel op gang gekomen in het opkopen van nieuwe landbouwgrond, omdat de oude niet meer voldoen vaak door verzilting of het op raken van water, of omdat de vraag naar landbouwgrond groeit.
Al deze grootschalige industriele landbouw gebaseerd op 1-jarige gewassen heeft op de lange termijn een zeer negatief gevolg voor de bodemvruchtbaarheid vooral ook door de impact op de schimmelnetwerken.
Ook draagt de verandering van landgebruik, bijvoorbeeld ontbossing om grond te transformeren in landbouwgrond, bij aan de uitstoot van CO2.
Op lange termijn heeft het landbouwsysteem van industriele landbouw tot gevolg dat de bodembedekking verminderd, er steeds minder wortels in de bodem zijn (vanwege 1-jarige gewassen), er meer CO2 uit de bodem komt, het water vasthoudend vermogen verminderd, erosie verergerd, de biodiversiteit verminderd, en uiteindelijk ook een verminderde grondwateraanvulling.
Op de lange termijn is dit niet houdbaar en moet er een ander systeem voor voedsel productie worden ontwikkeld waar elk van deze negatieve effecten worden omgezet in een positief effect, zoals onderstaande figuur laat zien.
De oplossing zal niet bestaan uit 1 oplossing voor alle problemen, daarvoor is onze planeet te complex. Volgens mij zijn er echter wel componenten / aspecten die overal gelden. Wereldwijd zijn er 2 belangrijke ecosysteem typen op het land waar voedsel kan worden geproduceerd:
Een mooi voorbeeld van hoe een tropisch systeem eruit kan zien dat volledig regeneratief is, wordt getoond in de documentaire "Life in Syntropy".
Al deze grootschalige industriele landbouw gebaseerd op 1-jarige gewassen heeft op de lange termijn een zeer negatief gevolg voor de bodemvruchtbaarheid vooral ook door de impact op de schimmelnetwerken.
Ook draagt de verandering van landgebruik, bijvoorbeeld ontbossing om grond te transformeren in landbouwgrond, bij aan de uitstoot van CO2.
Op lange termijn heeft het landbouwsysteem van industriele landbouw tot gevolg dat de bodembedekking verminderd, er steeds minder wortels in de bodem zijn (vanwege 1-jarige gewassen), er meer CO2 uit de bodem komt, het water vasthoudend vermogen verminderd, erosie verergerd, de biodiversiteit verminderd, en uiteindelijk ook een verminderde grondwateraanvulling.
Op de lange termijn is dit niet houdbaar en moet er een ander systeem voor voedsel productie worden ontwikkeld waar elk van deze negatieve effecten worden omgezet in een positief effect, zoals onderstaande figuur laat zien.
|
| Bron: https://medium.com/@designforsustainability/regenerative-agriculture-effective-responses-to-climate-change-561b5e2bdba9 |
De oplossing zal niet bestaan uit 1 oplossing voor alle problemen, daarvoor is onze planeet te complex. Volgens mij zijn er echter wel componenten / aspecten die overal gelden. Wereldwijd zijn er 2 belangrijke ecosysteem typen op het land waar voedsel kan worden geproduceerd:
- Bossen. Hierbij kunnen m.i. voedselbos-benaderingen goed werken
- Grasvlaktes. grasvlaktes moeten op de juiste manier worden begraasd om ze optimaal te laten fungeren.
- Combinatie van beide. Hierbij kan worden gedacht aan silvopasture achtige oplossingen (geen goede Nederlandse vertaling).
|
| Bron: https://medium.com/age-of-awareness/sustainability-is-not-enough-we-need-regenerative-cultures-4abb3c78e68b |
Een mooi voorbeeld van hoe een tropisch systeem eruit kan zien dat volledig regeneratief is, wordt getoond in de documentaire "Life in Syntropy".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten