Energielabels

Sinds een aantal jaar is het energielabel verplicht voor allerhande producten. Het wordt uitgedrukt in 7 mogelijke letters, A t/m G, waarbij A staat voor relatief laag energieverbruik en G voor een relatief hoog energieverbruik. Dit in Europees verband ontwikkelde energielabel is sinds 1 januari 1996 verplicht voor nieuwe koel- en vriesapparatuur. In volgende jaren werd eveneens het verplicht voor achtereenvolgens wasmachines en wasdrogers (oktober 1996), was/droogcombinaties (februari 1998) en vaatwassers (augustus 1999). Vanaf januari 2001 werd het label verplicht gesteld voor verlichting en personenauto's. (zie hier voor het achtergrondrapport). Vanaf 1 januari 2008 is het ook voor woningen verplicht gesteld, zie deze link . Kort geleden liep ik door een elektronicazaak en zag ik bij de afdeling witgoed dat alle wasmachines een A, AA of Triple A label hadden. Wat blijkt, voor witgoed zijn vaste grenzen voor het label aangegeven. Als fabrikanten nu energiezuinigere producten gaan maken, kan het dus gebeuren dat bijna alle wasmachines een A-label hebben, zie hier voor een mooi overzicht. Deze gefixeerde labelgrenzen komen de fabrikanten goed uit, aangezien de overheid hier een energiepremie aan had gekoppeld. Een continue zoektocht naar zuiniger apparaten (waar dit label voor was bedoeld) wordt hier niet mee gestimuleerd. Dankzij de sterke lobby van de industrie heeft men voor het energielabel echter vaste grenzen aangegeven, waarbinnen witgoed in aanmerking komt voor een bepaald energielabel. Deze grenzen zijn vastgesteld en worden niet gewijzigd. Aangezien de producenten wel werken aan het zuinigere maken van hun producten hebben nu alle wasmachines een A, AA of tripel A label. Alleen, de meest zuinige sprinkt nu niet in het oog, terwijl het A tot G labelingssysteem daar nu juist voor bedoeld was. Simpelste oplossing zou nu zijn, herdefinieer de grenzen, of zelfs, herdefinieer elk jaar de grenzen, waarbij alle apparaten op de markt worden bekeken. Hierbij zou een herdefiniëring van de indelingsmethode ook op zijn plaats zijn: Uitgaande van de 7 klassen worden alle wasmachines zo verdeeld dat alle klassen evenveel wasmachines hebben, dus het beste 1/7e deel heeft een A-label, en het slechtste 1/7e deel heeft een G-label. En Europa kan elk jaar de witgoed fabrikanten om hun gegevens vragen, en de labels opnieuw vaststellen, hoe moeilijk kan het zijn. Helaas, niets van dit alles, de EU heeft dankzij een zware witgoed-lobby, in haar onmetelijke wijsheid besloten een nieuw systeem te bedenken, waarbij alle apparaten een A-label hebben, want de consument heeft inmiddels door dat een A-label zuinig is. De minst efficiënte toestellen hebben in dis systeem een… A-label. Producten die efficiënter zijn krijgen een label A -20% of A -40%, enz (bron). De toekomst zal leren of dit een goed systeem bleek te zijn.